Robyn: "Dancing On My Own"
from Body Talk Pt.1.(2010)
การฟังเพลงนี้เหมือนการอมลูกกวาดหวานฉ่ำที่ใส่สีสังเคราะห์ซะแป๋นซาบซ่าสะใจ... ไม่ต้องมีพิธีอะไร ไม่ต้องปรุงสุก ไม่ต้องหวังอิ่ม -- ซึ่งนั่นก็อาจเป็นข้อเสียสำหรับคอเพลงเก๋าๆแมนๆทั้งหลายจะเปิดใจรับ ...แต่ผมพบว่าเพลงนี้ของRobynพ้นความเฉิ่มไร้คุณค่าทางสารอาหารไปไกลจนสามารถสัมผัสถึงการปลดปล่อยจากคาแรกเตอร์ที่เปี่ยมด้วยความมั่นใจ ...แข็งแกร่ง แต่...ยอมที่จะเปิดเผยด้านอ่อนไหวออกมาอย่างตรงไปตรงมา ...ใช่แล้วมันเป็นเพลงเศร้า (ดูชื่อเพลงดิ...อกหักซะ) -- ธีมที่ครอบคลุมตั้งแต่การ์ตูนเจ้าหญิงๆของดีสนีย์ หนังวัยรุ่น80sของจอห์น ฮิวจ์ การ์ตูนญี่ปุ่นตาหวานที่สาวๆชอบอ่าน หรือเทปรวมฮิตเพลงแด๊นซ์ที่ฟังยามราตรีที่เหงาหงอย ...คือความไร้เดียงสาบริสุทธิ์แบบโลกชวนฝันสีชมพูในวันฟ้าหม่น
No comments:
Post a Comment